آواز خاک

“آواز خاک” مجموعه ی شعری است به قلم “منوچهر آتشی” که در صد و هشتاد و دو صفحه توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است. “منوچهر آتشی” که از مترجمان و شاعران ایرانی معاصر است، انتشار اشعارش را در دهه ی سوم زندگی اش آغاز کرد و دیری نپایید که به سبب کیفیت اشعارش، در زمره ی شاعران برجسته ی معاصر قرار گرفت. از وی علاوه بر چندین مجموعه ی شعر درخشان و خواندنی، آثاری نیز به فارسی ترجمه شده است چرا که “منوچهر آتشی” از فارغ التحصیلان رشته ی زبان و ادبیات انگلیسی بود.
از جمله مواردی که شعر “منوچهر آتشی” را خواندنی کرده و او را به یک شاعر درجه ی یک معاصر تبدیل می کند، تصویرسازی های کم نظیر وی و پیوندی است که میان عواطف اشعار کلاسیک و عینیت شعر مدرن برقرار کرده است. تخیل و شاعرانگی “منوچهر آتشی” آن چنان متمایز و برجسته بود که به ندرت می توان نظیری برای ترکیب های کوتاهی که از واژه ها می ساخت و رنگ شعر به آن ها می زد، پیدا کرد. در این تخیل، ژرفای فلسفه ی “منوچهر آتشی” و ارتفاع شاعرانگی اش به چشم می خورد که هر دو از استانداردهای بالایی برخوردار هستند. وی از جمله شاعرانی است که توانست راه خودش را در شعر مدرن و معاصر پیدا کند؛ آنچه او در طبیعت جنوبی و آزاد به آن دست پیدا می کند، شکلی است از یک تندخویی و درشتی غریزی که تنها مختص اوست و از قلم او بر جان شعر شلاق می زند. این خشونت و لطافت در کنار هم، او را از دیگر شاعران عصر خود متمایز می کند و لحن حماسی ویژه ای به اشعارش می دهد.